Reizen door gevaarlijk gebied (IV)

Vervolg El Arish (deel IV)

Een frisse duik in zee

Sterke branding aan de Middellandse Zee

Al met al is mijn verblijf in de chalet geen succes, na twee dagen houd ik het voor gezien. Op nacht één wordt mijn laptop gestolen en op dag twee jaag ik Halil de stuipen op het lijf door bij het ochtendgloren een duik in zee te nemen. Dat mag wel, maar dan volledig gekleed. Wat er gebeurde was dat ik met een omslagdoek naar het water liep, daar de boel afgooide en ging zwemmen. Halil rende achter me aan, als een strenge badmeester en wilde mij behoeden tegen het voornemen om te gaan zwemmen en tegen de sterke branding. Maar ik was er al in, terwijl hoge golven mij alle kanten opzweepten en de zuigende werking van het terugtrekkende water me de diepte introk. Worstelend met al mijn krachten kwam ik terug op het strand, waar Halil een doek over me heen gooide. Zo kwam ik met de schrik vrij. En eenmaal tot rust gekomen zag ik de kritische blikken van vrouwen, mannen en kinderen, die in groepjes op het strand zaten te ontbijten. Wat ik deed hoorde niet. Noord-Sinaï is erg conservatief en daar moet ik me naar gedragen.

In zoeklichten gevangen

Later die dag, het was al avond en stikdonker, gebeurde er weer iets geks. Ik maakte een wandelingetje op het verlaten strand, toen ik opeens werd gevangen in de lichtbundel van twee zoeklampen. Ik stond verlamd van angst aan het zand genageld, dorst niet meer voor- of achteruit. Nadat ik een tijdje zo had gestaan, keerde ik om en liep snel terug naar m’n chalet. Daar deed ik de voor- en achterdeur drie keer op slot, sloot de luiken, deed de lichten uit en belde Hamdan én Halil ‘where the fuck are you, I don’t want to be alone!!’. En mijn trouwe vrienden kwamen beiden een uurtje daarna aanzetten, met wat koude biertjes, niet meer van plan om te vertrekken. Het onderwerp hield ons nog uren bezig, wat kon dit zijn geweest? Hun belangrijkste vermaningen waren: ‘Why do you walk on the beach at night? What were you dóing there anyway? What do you think, you’re in Holland? Things are different here. We told you a hundred times, don’t do crazy things. People are stupid here.’ Ja, ja, ja, ik dacht ik loop even een stukje op het strand, kan geen kwaad etc. Goed, oké, geef nog maar een biertje, dat kalmeert de gemoederen.

De volgende dag onderzochten we waar die zoeklampen vandaan kwamen. Het bleek dat een hoge politieambtenaar zijn intrek had genomen in een chalet verderop. De man wordt dag en nacht bewaakt door militairen, vanaf het dak, vanaf de straat en ook vanuit een legerjeep op het strand. De mannen staan 24 uur op de uitkijk en hadden mij AL LANG gespot en steeds in de gaten gehouden. Gaf me dit nu een goed gevoel of een slecht gevoel? In ieder geval een gevoel van onvrijheid.