Welkom op mijn Egypte Blog

Hamdan, ik en Halil

Hamdan, ik en Halil

Op reis in Egypte

Zes jaar geleden reisde ik voor de eerste keer naar de Sinaï in Egypte. Ik verbleef in een bedoeïenenkamp aan de Rode Zee, ten noorden van Sharm el Sheikh, ten zuiden van Taba. De bedoeling was dat mijn bezoek eenmalig zou zijn en een Egypte blog was nooit de intentie. Maar ik raakte zo verslingerd aan het land, de mensen, de cultuur, het eten, de stilte…….aan alles eigenlijk, dat maakte dat ik de jaren daarna de Sinaï veelvuldig bleef bezoeken.

Hierbij werden twee mannen belangrijk voor me Hamdan en Halil. Met hen heb ik tochten gemaakt door de bergen, ben ik mee geweest naar hun geboortestreek – het noorden van de Sinaï – en ben ik op plekken geweest waar toeristen niets te zoeken hebben. Sommige situaties waren erg ongemakkelijk – bijvoorbeeld als westerse vrouw alleen wandelen door El Arish – en deden een beroep op m’n overlevingsinstinct. En regelmatig vroeg ik me af wat ik in zo’n moeilijk land te zoeken had. Het moet te maken hebben met mijn groeiende fascinatie voor Egypte en de Arabische cultuur: sprookjesachtig maar ook bikkelhard. En mijn betrokkenheid bij de mensen die ik heb ontmoet die allen in meer of mindere mate te lijden hebben onder de opkomst van IS en andere terroristische groeperingen, maar die ik blind vertrouw.

Achmed (Mijn Egypte Blog)

Achmed

Achmed

In Caïro en daarbuiten werd ik vergezeld door Achmed,
die me grote stukken van de woestijn heeft laten zien en zijn persoonlijke kijk op de wereld. Iemand zonder agenda en bereid om mij dag en nacht te escorteren.

In dit Egypte blog plaats ik mijn dagboekfragmenten van de afgelopen jaren. Het is verleidelijk om met fantasie de werkelijkheid te overstijgen om de verhalen wat aan te dikken. Maar ik kan u verzekeren dat in alle gevallen de werkelijkheid mijn fantasie oversteeg.