Grote passen, laat thuis

De geneugten van het wandelen liggen voor het oprapen voor wie van wandelen houdt. En omdat gedeelde vreugd is dubbele vreugd wil ik mijn ervaringen graag delen. Het liefst met iedereen, maar ik bespeur dat er onder 60-plussers – ik ook – een serieuze wandelgekte is losgebarsten, zodat de geest van de jong-bejaarde ongewild in mijn stukjes zal doorschemeren. Waarom wandelen? Wandelen kan áltijd en overal en prikkelt de zintuiglijke waarneming. Een dubbele boterham met kaas smaakt véél beter op een bankje in de buitenlucht dan op een Le Corbusier voor de tv, waar je niet meer uitkomt. Wandelen in de natuur geeft rust, want natuur heeft geen mening. Wandelen is fijn omdat er niemand is die wandelt. De paden op de lanen in, we komen nooit iemand tegen. Wandelen is een vlucht uit het bombardement aan informatie dat dagelijks op ons afkomt. Dit veroorzaakt stress en een verhoogde bloeddruk. Stad vs natuur In zijn gedicht De Dapperstraat schrijft Bloem somber over de natuur. Bij hem excelleert het leven in de stad, want natuur is 'voor tevredenen of legen'. Dat ben ik met hem eens. De natuurwandelaar verliest aan scherpte als ie treuzelend en tobbend op het verkeerde pad is beland. Dan...